کابل شبکه
متناسب با لایه های فیزیکی ، توپولوژی و اندازه شبکه ، می توان تشخیص داد که چه نوع کابل شبکه یا اتصالاتی مورد نیاز می باشد. شبکه های مختلف ، از کابل های ارتباطی متعددی استفاده می کنند. چگونه می توان نوع کابل و اتصالات کابل شبکه را انتخاب و استفاده کرد؟ این مقاله برخی از کابل های شبکه معمولی مورد استفاده در شبکه های کامپیوتری و ویژگی های آنها را معرفی و بررسی می کند.
کابل شبکه چیست
کابل شبکه یک اتصال سخت افزاری شبکه است که برای اتصال رایانه ها و دستگاه ها به سایر دستگاه ها و تجهیزات شبکه استفاده می شود. به طور مثال ، اتصال دو یا چند رایانه برای اشتراک چاپگرها و اسکنرها ، اتصال چند severs به سوئیچ دسترسی از کابل شبکه استفاده می شود. مجموعه های کابل اترنت شامل کابل جفت پیچ خورده ، کابل کواکسیال ، کابل فیبر نوری ، خطوط برق و غیره است. کابل شبکه جفت پیچ خورده ، کابل کواکسیال و کابل فیبر نوری ، پر کاربرد ترین کابل ها در شبکه کامپیوتری می باشند.
انواع کابل شبکه که در این مقاله بررسی می شود عبارتند از :
- کابل شبکه جفت پیچ خورده سوکت دار
- کایل شبکه کواکسیال
- کایل شبکه فیبر نوری
کابل جفت پیچ خورده و استاندارد های آن
سیم جفت پیچ خورده سوکت دار از انواع سیم هایی است که در آن دو هادی ( معمولا از جنس مس ) بر روی یک مدار و بر روی یکدیگر پیچیده می شوند که موجب بهبود جریان الکترومغناطیسی می شود. از انجا که دو سیم دارای سیگنال برابر و مخالف هستند، میتوانند تداخل را در یکدیگر ایجاد کنند و این اثر در طول کابل تقویت می شود که برای سیگنال بسیار بد است ایجاد نویز می کند. تاب دادن و چرخاندن سیم باعث کاهش اعوجاج و تداخل شار مغناطیسی می شود. کابل کشی سیم های جفت پیچ خورده و سوکت دار (که کابل های نوع CAT نوعی از این کابل ها محسوب می شوند) اغلب برای مسیر های کوتاه و متوسط استفاده می شوند. این نوع کابل ها به علت هزینه کمتر نسبت به کابل فیبر نوری و کابل کواکسیال ، استفاده فراوانی دارند.
کابل های جفت پیچ خورده اغلب برای جلوگیری از تداخل الکترومغناطیسی محافظت می شوند. جفت پیچ خورده با محافظ به عنوان محافظ جفت پیچ خورده ( STP ) شناخته می شود. در مقایسه با STP ، جفت پیچ خورده بدون محافظ ( UTP ) توسط هر محافظ احاطه شده است.
کابل شبکه STP به طور جداگانه محافظ کلی و همچنین عایق جداگانه دارند. سیم های جفت پیچ خورده درون محافظ فویل آلومینیومی که دور آنها پیچیده شده است قرار دارند. این نوع کابل از تداخل امواج ، ورود و خروج امواج الکترو مغناطیسی خارجی EMI محافظت می کند، همچنین از تداخل جفت سیم ها در کنار یکدیگر نیز جلو گیری می کند. جفت های پیچ خورده در سراسر کابل به طور کامل با سپر کلی فویل بافته شده ( با مقاومت 100 اهم ) محافظت می شود. به طور کلی این نوع محافظ باعث جلوگیری از وارد شدن یا خروج امواج از کابل نیز می شود.
کابل اینترنت و تلفن از سری کابل های جفت پیچ خورده برون عایق هستند
کابل انترانت در شبکه
کابل های UTP بدون محافظ بیشتر تحت تاثیر امواج بیرونی قرار می گیرند ، به همین دلیل این کابل ها بیشتر در تلفن های داخلی و تجهیزات داخلی منازل به کار می روند. کابل شبکه UTP به همان اندازه پیچ خوردگی کابل شبکه STP را داراست ولی برای نداشتن محافظ تداخل و امواج روی آن تاثیر می گذارد ، به همین علت باید دقت بالا در انتخاب نوع سیم های یک کابل بزرگ داشت.
اکثر کابل شبکه UTP از اتصالات RJ45 استفاده می کنند و اتصالات تلفنی مانند منازل از RJ11 بهره می برند.
کابل انترانت یک نوع معمول از کابل های جفت پیچ خورده است و به نام کابل شبکه در بازار رایج می باشد. در جدول زیر اطلاعات برخی از کابل های انترانت آورده شده است.
سرعت انواع کابل های جفت پیچ خورده STP و UTP
دو سیم کشی استاندارد برای سیم های پیچ خورده وجود دارد که T568B و T568A نامیده می شوند. ویژگی های جفت سیم های ارتباطی عبارتند از :
سیم کشی استاندارد کابل شبکه
- دارای استاندارد های ارتباط مخابراتی EIA و TIA می باشند.
- دستورات اتصالات پین ، بروی کابل UTP یا STP مشخص است.
- شماره کابل 568 ترتیب سیم در آن و نحوه اتصال سیم ها و چگونگی اتصال را بیان می کند.
- توزیع سیگنال برای هر دو نوع کابل یکسان است.
- شماره پین ها از سمت چپ به راست خوانده می شود.
- با زاویه اتصال به پایین به یک دیگر متصل می شوند.
- مانند PIN-OUT ها هستند و تنها در کدگذاری رنگ سیم کشی تفاوت دارند.
کابل کواکسیال
کابل کواکسیال در شبکه
کابل کواکسیال دارای یک هادی داخلی است که در میان یک عایق لوله ای قرار گرفته و یک شیلد یا هادی خارجی نیز بر روی عایق به صورت یک شکل هندسی منحصر به فرد بافته شده است. کابل های کواکسیال دارای شیلد و محافظ بیرونی می باشند. کابل کواکسیال مناسب برای انتقال امواج یا فرکانس های رادیویی است. این نوع کابل ها به عنوان یک خط انتقال مناسب برای سیگنال های رادیویی (RF) استفاده می شوند. برخی کاربرد های کابل شبکه کواکسیال عبارتند از :
- خطوط ارتباطی رادیویی
- آنتن های گیرنده
- اتصالات شبکه کامپیوتری
- انتقال دیجیتال فایل های صوتی
- انتقال سیگنال های تلوزیون کابلی
کابل شبکه کواکسیال مزیت های بیشتری نسبت به سایر خطوط انتقال رادیویی دارد. در یک کابل کواکسیال خوب ، میدان مغناطیسی انتقال سیگنال بین هادی داخلی و سپر هدایت خارجی وجود دارد و شیلد خارجی مانع ورود و خروج امواج به داخل یا خارج کابل شبکه کواکسیال می شود.
خط انتقال بسیار مناسب برای امواج رادیویی
انواع اتصالات کابل شبکه کواکسیال به صورت گسترده
انواع زیادی از کابل های کواکسیال وجود دارد در سیستم های صوتی ، دیجیتال ،ویدئو ، RF و ماکروویو در دسترس هستند که هر کدام برای یک هدف و کاربرد خاص طراحی شده اند که انتظار می رود این کابل های شبکه در برابر قطع وصل شدن سیگنال مقاومت کنند. در اینجا به برخی از اتصالات کابل های کواکسیال اشاره می شود که عبارتند از :
- اتصال نوع F ( از 250 مگاهرتز تا 1 گیگاهرتز ) کاربرد تلویزیونی و آنتن
- اتصال نوع N ( بالاتر از 12 گیگاهرتز ) کاربرد نظامی
- اتصال TS و TRS ( پلاگین تلفن که تا 100 کیلوهرتز می باشد )
- اتصال RCA ( از 10 مگاهرتز ) کاربرد ویدئویی
- اتصال DIN ( از 5 گیگا هرتز )
- اتصال APC ( از 18 گیگاهرتز )
کابل فیبر نوری
کابل فیبر نوری
کابل فیبر نوری یک زیر ساخت بسیار مناسب با ظرفیت داده های بسیار بالا است که فواصل بلند وبسیار طولانی را نیز پشتیبانی می کند. هسته فیبر نوری ، شیشه و یک پوشش لاستیکی بیرونی دارد و به جای سیگنال های الکتریکی برای انتقال اطلاعات از پالس نور ( پرتو نور ) استفاده می کند. از آنجایی که نور در برابر سیگنال های الکتریکی تضعیف نمی شود، این کابل می تواند فاصله های کیلومتری مناسب باشد. سرعت کابل فیبر نوری 10 Mbs تا 100Gbs افزایش پیدا می کند.
اندازه هسته فیبر نوری تک هسته ای وچند هسته ای
اندازه هسته فیبر SMF و MMF
فیبر داخلی می تواند به صورت یک هسته ای یا چند هسته ای باشد. بطوری کلی هسته فیبر تک حالت 9/125 میکرو متر ، در حالی که هسته ی فیبر چند هسته ای می تواند 62.5/125 میکرو متر یا 50/125 میکرو متر باشد ، نسل بعدی فیبر نوری OM2 ,OM3 , OM4 , OM5 50/125µ می باشد. حروف “OM” بیشتر برای نور استفاده می شود. فیبر چند منظوره (MMF ) و فیبر تک حالت ( SMF ) را می توان برای انتقال با سرعت بسیار بالا استفاده کرد. کابل نوری نوع MMF اغلب برای دسترسی کوتاه مورد استفاده قرار می گیرد واز کابل SMF برای دسترسی های طولانی تر استفاده کرد.
اتصالات فیبر نوری
چند نمونه از اتصالات فیبر نوری
کابل فیبر نوری بنا به نوع و کاربرد آن با پورت ها و اتصالات مختلفی متصل می شوند. شکل زیر نشان می دهد برخی از انواع اتصال فیبر نوری مشترک، وبیشتر از ST ،LC و SC استفاده می شود.
رابط اتصالات 24 و 12 فیبر نوری
علاوه بر این چند اتصال فیبر نوری دیگر به نام ( MTP / MPO Multi Push On ) نیز وجود دارد. این تجهیزات برای پهنای باند بسیار بالا 40gBe و 100GbE طراحی شده است. نسخه 12 و 24 فیبر در حال حاضر برای اتصال مستقیم به فرستنده های 40G و 100G استفاده می شود. نسخه های جدید تر فیبر نوری نیز در دسترس هستند ( 48،72 الیاف) اما استفاده از آنها محدود است.
منبع : FS
تحریریه کلینیک ساختمان بیلدینگ پلاس
“برداشت از مطالب با ذکر منبع و لینک سایت بیلدینگ پلاس کاری حرفه ای و اخلاقی است”
نظرات کاربران